Ludzie od zawsze szukali rozwiązań, które zapewniłyby ochronę upraw. Jednym z nich są szklarnie – zarówno te wielkopowierzchniowe przemysłowe, jak i małe przydomowe. Szklarnie zapewniają roślinom odpowiednie warunki do rozwoju i ochronę przed szkodliwymi czynnikami atmosferycznymi. Muszą jednak być zbudowane z wytrzymałego, przejrzystego i trwałego materiału. Wydaje się, więc, że płyty poliwęglanowe spełniają wszystkie te wymagania. Masz wątpliwości? Uważasz, że inne tworzywo nadaje się do tego celu lepiej? Przeczytaj tekst i sam zdecyduj, czy płyty poliwęglanowe na szklarnie to dobry wybór!
Jakie cechy poliwęglanu sprawiają, że sprawdza się, jako materiał do pokrycia szklarni?
Warto najpierw wiedzieć, czym jest poliwęglan. Z chemicznego punktu widzenia jest estrem kwasu węglowego. Poliwęglan to powszechnie znane i stosowane tworzywo sztuczne o wielu przydatnych właściwościach. Wykorzystuje się go do budowy zadaszeń, świetlików w halach produkcyjnych, przystanków autobusowych czy szklarni. Dlaczego? Ponieważ jest lekkim, dobrze przepuszczającym światło, przejrzystym materiałem. A do tego odpornym na uderzenia, uszkodzenia mechaniczne i zmiany temperatury. Ponadto jest wodoodporny i trudnopalny oraz przyjazny dla kieszeni. Jego właściwości zapewniają trwałość i solidność konstrukcji, ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i nie blokują dostępu do światła słonecznego. To wystarczy, aby zapewnić roślinom warunki do bujnego wzrostu, a Tobie bogate plony!
Płyty poliwęglanowe na szklarnie – komorowe czy lite? Które wybrać?
Stając przed wyborem płyt poliwęglanowych na szklarnię, pewnie zauważyłeś, że producenci oferują płyty komorowe i profilowe z litego poliwęglanu. Zarówno jedne, jak i drugie mają swoje wady i zalety.
Płyty z poliwęglanu komorowego zapewniają dużą przepuszczalność światła (do 82%). Zapewniają też bardzo dobrą izolację termiczną. To bardzo istotne, jeśli chcesz hodować rośliny ciepłolubne. Płyty komorowe są też bardzo lekkie. Można je przycinać do pożądanych rozmiarów, piłować czy nawiercać. Są więc dość wygodne w montażu. Jednak należy dobrze zabezpieczyć ich krawędzie przed wnikaniem kurzu, pyłu i innych zanieczyszczeń. W przeciwnym wypadku płyty przestaną wyglądać estetycznie. Do niezaizolowanych komór może dostać się także wilgoć, owady lub roślinność. A to spowoduje ich parowanie, a może nawet zagrzybienie. Dlatego pamiętaj, aby naprawdę dokładnie zabezpieczyć boki płyt specjalnymi taśmami.
Płyty z poliwęglanu litego charakteryzują się wyższą przepuszczalnością światła (do 90%). Jeśli więc planujesz hodować rośliny o dużym zapotrzebowaniu na światło, to powinieneś postawić na ten materiał. Jednak w porównaniu do płyt komorowych, zapewni on słabszą termoizolację. Płyty lite podobnie do ich komorowych odpowiedników są również bardzo lekkie oraz łatwe w montażu i obróbce. Mają jeszcze inną zaletę – są elastyczne, tzn., że można je naginać do pożądanych kształtów.
Oba rodzaje płyt są natomiast wygodne w utrzymaniu. Wystarczy, co jakiś czas spłukać je wodą. Nie potrzebują żadnych zabiegów konserwacyjnych. Ich ceny nie różnią się znacząco – w każdym z wariantów są przystępne.
Jak zbudować szklarnię z użyciem płyt poliwęglanowych?
Przede wszystkim zastanów się, z czego wykonać szkielet konstrukcji. Do najpopularniejszych materiałów należą: drewno, stal ocynkowana i aluminium.
Bardzo często do budowy szklarni wybiera się drewno. To piękny, elegancki i ponadczasowy surowiec. Doskonale komponuje się z elementami małej architektury ogrodowej – altanami czy huśtawkami. Drewno jest też wytrzymałe, ale tylko, jeśli zostanie prawidłowo zabezpieczone. Co więcej, jeśli ma służyć przez lata musi być poddawane systematycznej konserwacji.
Stalowy szkielet zapewni większą wytrzymałość niż drewniany. Jest też bardziej odporny na działanie warunków atmosferycznych. Szczególnie jeśli wybierzesz odporną na korozję stal ocynkowaną. Wtedy przetrwa długie lata bez konieczności konserwacji. Szkielet ze stali ocynkowanej nie wymaga fundamentu. Niestety stalowe konstrukcje są bardzo ciężkie i mogą być kłopotliwe w montażu.
Inaczej jest z konstrukcjami aluminiowymi, które są znacznie lżejsze od stalowych. Szkielety aluminiowe stosuje się zwykle w przypadku małych, mobilnych szklarni. Ponadto konstrukcje aluminiowe są najtańsze.
Projektując szklarnię, najlepsze, co możesz zrobić to dopasować jej wymiary do wymiarów płyt poliwęglanowych oferowanych przez producentów. Oczywiście możesz je przycinać – to dość łatwe – ale dobry plan oszczędzi Ci wysiłku. Mając gotową konstrukcję, możesz przystąpić do montażu płyt. Będziesz do tego potrzebował kilku akcesoriów montażowych. Przydadzą się na pewno śruby z podkładkami, uszczelki, profile łączące, zaślepki czy taśmy zabezpieczające oraz narzędzia. Jeśli wizja budowy szklarni od podstaw Cię przeraża i nie czujesz, że sobie z tym poradzisz, zawsze możesz kupić gotową konstrukcję do samodzielnego montażu. Wystarczy połączyć wszystkie elementy i już! Musisz tylko pamiętać, aby transportować i przechowywać płyty zgodnie z zaleceniami producentów. Uważaj, aby nie uszkodzić powłoki ochronnej przed promieniowaniem UV.
Czy szklarnia z poliwęglanu ma wady?
Pewnie teraz myślisz, że przecież nic nie jest idealne. Wszystko ma jakieś wady. Dlaczego szklarnia z poliwęglanu miałaby ich nie mieć? Konstrukcje z poliwęglanu, a szczególnie małe szklarnie, są dość lekkie. Dlatego, jeśli są zbyt słabo zakotwione, to mogą być narażone na silne podmuchy wiatru. Co więcej, mimo długiej żywotności, w końcu i płyty z poliwęglanu się zużywają. Wtedy nie pozostaje nic innego jak ich wymiana.
Należy jednak pamiętać, że zalety tego materiału znacznie przewyższają jego wady. Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, chyba zgodzisz się, że płyty poliwęglanowe na szklarnie to właściwy wybór, który zapewni roślinom dobre, stabilne warunki do wzrostu, a Tobie bezpieczeństwo użytkowania i korzyści ekonomiczne. Poliwęglanowe szklarnie są przykładem idealnej równowagi między wysoką estetyką a funkcjonalnością.